Już nie pamiętam, gdzie najpierw to usłyszałam.
I już nie pamiętam ile razy ten czas i odległość odmierzały mi życie.
Słodycze wegańskie, bezcukrowe i bez pieczenia? Bring it on!
Dawno nie było żadnych kulinarnych inspiracji. A przecież my pół życia spędzamy w kuchni!
Dlatego czas najwyższy do tej kuchni zajrzeć.
Czytaj dalej Słodycze wegańskie, bezcukrowe i bez pieczenia? Bring it on!
Pytania z odpowiedzią, czyli Liebster Blog Award
Jest coś takiego jak Liebster Blog Award. I jakiś czas temu dostałam wiadomość od Life and Chill, że zostałam nominowana. Zapomniałam o tym i pewnie bym do tego nie wróciła.
Czytaj dalej Pytania z odpowiedzią, czyli Liebster Blog Award
Sokołowsko, wiatr i hapi drum
Chcieliśmy Wam podziękować za to, że jesteście, za wszystkie ciepłe słowa, które wciąż do nas docierają i za energię, którą się z nami dzielicie.
Myślimy o Was ciepło i myślimy, że fajnie, że jesteście.
Mamy dla Was muzyczny prezent.
Bądźcie ze sobą i dla siebie! 🙂
Podpisano: Nomatka&Nomadek&Nomadeczka
Lubię milczeć.
Mając lat 12 w swoim jednym-z-wielu notesie zapisałam: Szukam kogoś, z kim milczenie nie będzie zwykłą niezręcznością.
Trzeba się czasem odwazonić
Jeździmy w te i we wte, w tył i nazad. Przewozimy siebie i klamoty z punktu A do punktu B. Z punktu B do punktu C i tak do końca alfabetu.
Jesteśmy wpakowani dosłownie i całkiem w przenośni w wir ludzkich dylematów, problemów, wyzwań i radości.
Ekologia dzieciństwa, czyli niesamowite spotkanie z André i Arno Sternami
Trochę czasu upłynęło, ale słowa, które zostały wypowiedziane na konferencji Ekologii Dzieciństwa dosyć mocno zapadły nam w pamięć.
Poczuliśmy, że to, że „można inaczej”, nie jest tylko naszym wymysłem, ale historią niektórych osób, które swoje życie w ten właśnie sposób przeżywają.
Czytaj dalej Ekologia dzieciństwa, czyli niesamowite spotkanie z André i Arno Sternami
Nomadką jestem od urodzenia. Nomatką od pół roku, ale czas nie gra tutaj roli.
Kilka pytań, kilka odpowiedzi, czyli zwykłe rozmowy o zwykłym życiu.
To zdjęcie?
To było w przeddzień wyjazdu do Berlina, kończył się właśnie Transatlantyk w Poznaniu, zawędrowaliśmy ze znajomymi na Plac Wolności, a był to któryś z kolei przystanek w tej nocnej eskapadzie.
Czytaj dalej Nomadką jestem od urodzenia. Nomatką od pół roku, ale czas nie gra tutaj roli.
Powiem Wam, co myślę
I nic ponadto.
Odkąd pamiętałam przywiązywałam wagę do słowa. Zawsze bawiły mnie zabawy nim.
Nazywali mnie purystką językową. Niekiedy terrorystką.
Był czas, że nie istniało dla mnie słowo fajnie. Działało na mnie jak na niektórych łamany styropian.
Spróbować zawsze warto.
Kosmos też na Ciebie patrzy i też się zastanawia czy w Tobie jest jakieś życie.
Napisał znajomy na facebook’u.
Patrzyliśmy tak na siebie parę dni temu.